 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Завечарылася бярозавая просінь, У далях вечар дым пераліваў. А Млечны шлях На сіняватых плёсах Заранкамі дарогу вышываў. Мне марыцца: Нібыта тэй дарогай З адвечнасьці вярнуліся гады... Я не паэт, А хлопчык басаногі – За рубяжамі сьвет і гарады. Нібы з туманаў выплыла паданьне Пра гэта возера, Як сьведку дзіва-дзей; Я ўспамінаю першае каханьне I першы хмель разбураных надзей. З тае пары я шмат перамяніўся (Цьвітуць да часу ў жыце васількі), О, вечар, вечар, Што завечарыўся? Куды сплылі ружовыя вянкі?!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|